- gülümsərcəsinə
- z. Gülümsəyərək, təbəssümlə. Gülümsərcəsinə cavab vermək. – Qız qara gözləri, uzun kirpikləri arasından gülümsərcəsinə <dedi>. . T. Ş. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
gülümsərcəsinə
Look at other dictionaries:
mütəbəssimanə — ə. və f. gülümsərcəsinə, təbəssümlə, gülə gülə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
günəş — is. 1. Planet sisteminin işıq və istilik verən, közərmiş böyük şar şəklində olan mərkəzi göy cismi; gün. Günəş işığı. Günəş də batanda rəngi saralır. – Toztorpaq göyün üzünü elə bürümüşdü ki, günəş görünmürdü. A. Ş.. Günəş saatı – günəş işığı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
amiranə — z. və sif. <ər. amir və fars. . . . anə> Əmr edərcəsinə, hökm edərcəsinə. Mən istərəm çıxarmağa könlümdən eşqini; Qılmaq itaət əmrimə, pək amiranədir. M. H.. Fəhlələr uşağın bu amiranə sözündən gülümsəyərək, bir birinin üzünə baxdı(lar). A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meydan — is. <fars.> 1. Şəhər və ya kənd, qəsəbə və s. içərisində tikilisiz açıq və geniş düz yer, sahə. Bakıda Azneft meydanı. – Yavaş yavaş gəlib bir böyük meydana yetişdik. Ə. H.. Çatıb kəndin meydanına düşdük atlardan; Kənd axışdı yanımıza… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaşmaq — is. 1. Müsəlman qadınlarının yad kişilərdən yaşınmaq üçün üzlərinin adətən gözdən aşağı hissəsini örtdükləri örtü. Sal ağızdan yaşmaq, şəkkər dəhanın; Şirin şirin danışmağı görünsün. Q. Z.. Çəkibən yaşmağı, üzünü örtmə; Sinəmin üstünə dağ qoyan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ahəng — is. <fars.> 1. Səslər, rənglər və s. arasında uyğunluq, müvafiqət. Ahəngi pozmaq. Səslərin xoş ahəngi. Boyalarda ahəng yoxdur. – Səslərin ahəngi cırcıramanın oxumasına elə bənzəyirdi ki, sanki, doğrudan da, cırcırama o sözləri deyirdi. S. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ati — is. <ər.> köhn. şair. 1. Gələcək. Onda guya gülümsəyir ati. C. C.. 2. Yer. halında: atidə – aşağıda, altda. Nuxa şairlərindən məşhur İsmayıl bəy «Nakam» təxəllüs Füzulinin atidə zikr olunan müsəddəsinə yazdığı bir nəzirə xeyli <gözəl və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mülayimlik — is. 1. Yumşaqlıq, həlimlik. <Kamalın> üzü adi mülayimliyini itirdi, soyuq və əsəbi bir səmimiyyətlə pərdələndi. C. C.. 2. İsti ilə soyuq arasında olma, mötədillik (iqlim haqqında). İqlimin mülayimliyi. 3. Mülayimliklə şəklində zərf –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qibtə — 1. is. <ər.> Başqasının üstünlüyünü, müvəffəqiyyətini, xoşbəxtliyini və başqa yaxşı cəhətlərini görüb, bunların özündə də olmasını arzulama, bunların həsrətini çəkmə. Cəmil Tahiri tanıdı və onun məharətinə qibtə ilə baxıb, xəfifcə bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
